67. ఒకరిం జంపి పదస్థులై బ్రదుక తా మొక్కొక్క రూహింతురే
లకొ? తామెన్నడు( జావరో? తమకు బోవో సంపదల్? పుత్ర మి
త్ర కళత్రాదుల తోడ నిత్యసుఖమందం గందురో? యున్నవా
రికి లేదో మృతి యెన్నడుం గటకటా! శ్రీకాళహస్తీశ్వరా!
ప్రతిపదార్థం: శ్రీకాళహస్తీశ్వరా! ఒక్కొక్కరు – కొందరు, ఒకరిన్ – ఒకరిని, చంపి – సంహరించి, తాము – పదస్థులు – ఐ – పదవిని అధిష్ఠించి, బ్రతుకన్ – జీవించాలని, ఊహింతురు – ఆలోచిస్తారు, ఏల – ఒకో – ఎందుకో ఏమో, కటకటా – అయ్యయ్యో!, తాము -తాము, ఎన్నడున్ – ఎప్పటికి, చావరు – ఓ – చనిపోకుండా బ్రతికి ఉంటారా?, తమకు – తమకు, సంపదలు – ఐశ్వర్యాలు, పోవు్శఓ – నశింపకుండా ఉంటాయా?, పుత్ర – సంతానంతోనూ, మిత్ర – స్నేహితులతోనూ, కళత్ర – ఆదుల తోడ- భార్య మొదలైన వారితో, నిత్యసుఖము -శాశ్వత ఆనందాన్ని, అందన్ – కందురు – ఓ- పొందగలుగుతారా?, ఉన్నవారికి – కలవారికి, (ధనవంతులకి, బ్రతికి ఉన్నవారికి), మృతి -మరణం, లేదు – ఆ – ఉండదా?
తాత్పర్యం: శ్రీకాళహస్తీశ్వరా!కొందఱు ఇతరులను చంపి, పదవిలోకి వచ్చి బ్రతకాలనుకుంటారు. తాము ఎప్పటికీ చావకుండా ఉంటారా? తమ సంపదలు పోకుండా ఉంటాయా? భార్యాబిడ్డలతో, మిత్రులు మొదలైనవారితో శాశ్వతంగా(శాశ్వతమైన) సుఖాన్ని పొందగలరా? ధనవంతులకి మరణం రాదా? అయ్యో! (మానవులీ విషయాలు ఆలోచించ లేరెందుకు?)
విశేషం: జీవితం అశాశ్వత మైన దని తెలిసి కూడ, అందులోనూ అశాశ్వతాలైన పదవికోసం, సంపదలకోసం ఇతరులను చంపేవారి అజ్ఞానానికి బాధపడుతున్నాడు ధూర్జటి.
నిజానికి ఈ స్థితి ధూర్జటి కాలానికే కాదు, ఈ కాలానికి మఱింతగా వర్తిస్తుంది. ఆ కాలంలో పదవికోసం పోరాడింది రాజులు కొద్దిమంది మాత్రమే. ఇప్పుడో?ప్రజాప్రభుత్వం కనుక, ప్రయత్నించనివారి సంఖ్య తక్కువ. ఆలోచించాల్సిన విషయం కాదా మఱి!
