భగవంతుని దయకు కారణం ‘శ్రీ’

భగవంతుడు అనేకసార్లు లోకంలో అవత రించాడు. ఒక్కోసారి మానవుడిగా మాత్ర మే వచ్చాడు, ఒక్కోసారి మానవుడి రూపంలో వ చ్చినా మానవుడి శక్తికి అందని విధంగా ప్రవర్తిం చాడు. వామన అవతారంలో స్వామి మానవునిగా వచ్చాడు, కానీ తాను అడిగిన మూడు అడుగులు ఇ వి అని చూపిస్తూ ముల్లోకాలని కొలిచాడు తన పాదా లతో. అయితే మానవుడిగా వచ్చినా మానవుడు అని అనడానికి వీలు లేదు! ఒకసారి పరశురాముడిగా వ చ్చాడు, గండ్ర గొడ్డలి చేత పట్టుకొని భూమి చుట్టూ ఇరవై ఒక్కసార్లు చుట్టి దుష్టపాలకులను ఏరిపారే సాడు. కృష్ణావతారం లోకంలోనికి జ్ఞానోపదేశం చేయడానికి వచ్చిన అవతారం. ఇదీ మనుషిగానే వచ్చిన అవతారం. మీ కోస మని మనిషి రూపంలో వస్తే నన్ను బొత్తిగా గుర్తించడం లేదే అని చివాట్లు పెట్టాల్సి వచ్చింది. నేను మనిషిని కా దు దైవాన్ని అని చెప్పుకు న్నాడు. తాను ఏ అవతారం ధరించినా మొదట ఆయన లో కలగవల్సినవి ఏవి? అంటే జాలి, దయ, కృప. కారుణ్యం. మన దు:ఖాన్ని చూసి ఆయనలో ఒక కరుగు దల ఏర్పడాలి. మన దు:ఖాన్ని తొలగించాలని కోరి క కలగాలి. అప్పుడు ఆయన ఏదో ఒక రూపంలో మనల్ని రక్షిస్తాడు. అయితే ఆయనలో దయ, కారు ణ్యాది గుణాలని బయటికి తెచ్చేది అమ్మ ఆయన వద్ద నిరంతరం ఉండే లక్ష్మీదేవి. ఆ అమ్మకు అనేక రకాల పేర్లు ఉన్నట్లు మనం గ్రంథాల్లో చూస్తు న్నాం. ఆమెకి లక్ష్మి, శ్రీ, ఇందిర, లోక మాతా, రమా, మంగళ దేవతా అని ఇలా ఎన్నెన్నో పేర్లు. అయితే అత్యంత ప్రసిద్ధమైన పేర్లు ‘లక్ష్మీ’ , ”శ్రీ”, ఇవి వేదం చెప్పిన పేర్లు. అమె చేసే ఉపకారాలను బట్టి ఎన్నెన్నో పేర్లు చెప్పినా ”#హశ్చతే లక్ష్మీచపత్నౌ” లేక ”శ్రీ భవతు” అంటూ వేదం చెబుతుంది. అందుకే భగ వంతుణ్ణి గుర్తించేప్పుడు ఆయనలోని దయాది గుణాలను పైకి తెచ్చే నామంతో గుర్తించాలి. అందుకే ఆయనని శ్రీపతి లేక శ్రియపతి అని , లక్ష్మీనాథా అని పిలుస్తుంటారు. ఆయనకంటూ నారాయణ, విష్ణు అనే ఎన్నో నామాలు ఉన్నప్పటికీ ప్రచురంగా కని పించే నామం శ్రీపతి అనో లేక లక్ష్మీనాథా అనో.
లక్ష్మీదేవి భగవంతునిలో దయను ఎట్లా పెం చుతుందో ఆమె పేరులో ఉన్న పదాలే తెలుపుతాయి. ఏదైన ఒక వ్యక్తి గుర్తించాలంటే ఆ వ్యక్తికి సంబం ధించిన అసాధారణ చిహ్నాలు కనిపించాలి. ఈ అసా ధారణ గుర్తును సంస్కృతంలో ‘లక్ష్మా’ అని అంటా రు. అయితే భగవంతుణ్ణి గుర్తించటానికి గుర్తు ఏది? అంటే దయ. ఆయనలో ఎన్నో గుణాలు, జ్ఞానం, శ క్తులు ఉండవచ్చు. కాని మనం ఆయనని ఆశ్రయిం చాలంటే మొదట మనం చూసేది ఆయనలోని దయ నే. ఆయనకు ఎంతో జ్ఞానం ఉంటుంది అంటే మనం చేసిన తప్పులు కనిపిస్తాయి, అందుకు మనల్ని దం డిస్తాడు. అంటే మనం ఆయనని ఆశ్రయించనే ఆశ్ర యించం. మనలోని దోషాలను ఆయన గుర్తించినా మనపై దయతో దగ్గరికి తీసి ఇకపై జాగ్రత్తగా ఉండు అని చెప్పి మనల్ని కాపాడుతా అని చెబితే మనం ఇష్ట పడతాం. ఇది ఆయనలో ఉండే అసాధారణ గుర్తు. అట్లా ఆయనలో అసాధారణ గుర్తు అయిన దయని పెంచి పోషించే ఆవిడకి ‘లక్ష్మీ’ అని పేరు. ఆయనను గుర్తింపజేసే అమే ‘లక్ష్మీ’. ఆమెను కలిగినవాడు త త్వం అంటే, అట్లాంటి తత్వాన్ని ఉపాసించండి అని వేదం చెబుతుంది. అందుకే మన పూర్వ ఆచార్యులు ”వేదాంతా: తత్వ చింతాం మురభిత్‌ ఉవసి యత్‌ పాద చిహ్నహ పరంతి” అని అంటారు. అంటే వేదార్థాన్ని నిర్ణయం చేసిన శాస్త్రాలన్ని కూడా ఏది తత్వం, ఏది లో కాన్ని శాసించేది? ఏది లో కంచే ఉపాసించబడే త త్వం?అని సందేహాలు బయ లు దేరినప్పుడు ఎవరి వక్ష స్థలం యందు అమ్మ యొక్క పాద చిహ్నాలు చూసి అతడే మనం ఉపాసించాల్సిన తత్వం అని చెబుతాయి.
లక్ష్మీదేవి పాద చిహ్నా లు భగవంతుని వక్షస్థలం యందు ఉంటాయి. ఆమె భగవంతుని వక్షస్థలంపై ఉండి ఏం చేస్తుంది అని చెప్పే నామమే ‘శ్రీ’. మనల్ని కాపాడేట్టు చేస్తుంది ఆమె. మామూలుగా లోకం పిల్ల ల విషయంలో తండ్రి హతాన్ని చూస్తాడు, తల్లి ప్రి యాన్ని చూస్తుంది. హత దృష్టితో తండ్రి దండి స్తాడు. అదే తల్లి ప్రియంతో మొదట మనకు ఏది కా వాలో అడుగుతుంది. మనం కోరింది తగినదో కాదో చెబుతుంది.ఆపై తండ్రి వద్ద మనం కోరినదేదో చెప్పి మనకు కావల్సినవి మనకు అందేలా చేస్తుంది. పిల్లల బాగుకు కోపం అవసరం అట్లానే ప్రేమ అవసరం. ఈ రెండూ ఒకరే చూపిస్తే పిల్లలు నమ్మరు. అందుకే ఒకరు కోపం చూపిస్తారు, ఒకరు ప్రేమను చూపిస్తా రు. ఇది సాధారణంగా లోకంలో తల్లితండ్రుల ప్ర వృత్తి. అట్లా జగత్‌ రక్షణ విషయంలో మన క్లేశాలను తొలగించటానికి మొదట అమ్మ అందాలి, అది మొ దటి క్రియ. మన మాటలు వినుట రెండో క్రియ. వి న్న మాటలను స్వామికి వినిపించి, మనపై మంచి భావాలు కలిగేట్టు అమ్మ స్వామికి అందుట అనేది మూడో క్రియ. ఇలా చేయడానికి ఆయన మనల్ని అనుగ్రహంచేట్టు మన పాపాలవల్ల మనపై ఆయన లో ఏర్పడ్డ కోపాన్ని తొలగించుట. మనకు ఆయనపై ఉన్న ద్వేషాన్ని తొలగించుట. ఇవన్నీ అమ్మ చేసే పనులు. ‘శ్రావయతి శ్రుణోతి ఇతి శ్రీ’ మన మొర లను వింటుంది, ఆపై భగవంతుడిని వినేట్టు చేస్తుం ది కనుక ఆమె పేరు శ్రీ. మనం ఆశ్రయించాలని అనుకుంటే ఆశ్రయించేట్టు చేసేది కనుక ఆమె శ్రీ. ‘శ్రీ’ తో కూడుకున్నాడు కనుక ఆయన పేరు శ్రీపతి లేక శ్రీమన్నారాయణ.